Eindelijk is het tijd voor het NIEUWS, na een aantal maanden van stilte waarin we hóópten en moesten afwachten. Maar nu is er dan toch in realiteit zicht op, en dus echt TIJD geworden om het met jullie te delen
WIJ KRIJGEN ER DIT JAAR EEN NIEUWE HUISGENOOT BIJ IN DE ‘SCHATTIGE’ VORM VAN EEN WITTE HERDER PUP!
De uitslag van de kruiswoordpuzzel van gisteren liet dat in drie woorden zien als je het goed hebt gedaan! Ik zal het niet verklappen, voor degenen die het alsnog leuk vinden om de puzzel zelf op te lossen.
De vaste lezers weten allemaal hoe het jaar voor ons begonnen is. Met het vrij plotselinge verlies van Mara was het een moeilijke start. Nog steeds duikt ze regelmatig op in onze herinnering en kunnen we ons daarover nog regelmatig verdrietig voelen. Ze betekende heel erg veel voor ons en was met name mijn verlengstuk, waar ik ook ging.
En uiteraard hebben wij er hier samen heel veel over gesproken of we het ‘gat’ dat zij achterliet wilden opvullen met een ander hondje.
We hebben het héél voorzichtig aangepakt. Ons eerst eens voorzichtig oriënteren via het internet op een kennel die met liefde witte herders fokt met een allerliefst karakter en met een gezond gestel. Al vrij snel vonden we (ik denk dat het al medio april was) een fantastisch gezin met mooie, sterke en lieve witte herders. (Ja, jullie mogen ook op die website gaan kijken waar wij ons zo graag en zo vaak aan vergapen). Er bleek een prachtige witte-herder dame te wonen die -volgens de planning- voor de derde en laatste keer een nestje zou mogen krijgen in het najaar van 2006.
Dus gemaild (antwoordmails kon ik -zo bleek later- niet ontvangen) en dus weer gewacht. Nog eens gemaild en weer niets gehoord. Ik werd dus wel terug gemaild, maar ik kreeg ze nooit in mijn postvakje. Toen ik voor mezelf ontdekte dat ik het niet mocht opgeven omdat het zo goed ‘voelde’ , heb ik er een telefoontje aan gewaagd. Ik had daarop een tijdlang een fijn gesprek met Dolly die alle begrip had voor onze voorzichtige aanpak; tenslotte vond ik het heel moeilijk en dubbel om naar een nieuw pupje uit te kijken terwijl we Mara nog zo vreselijk misten.
Omdat wij de eersten waren die een teefje wilden (er was toen reeds 1 reutje besproken), hebben we wederzijds afgesproken dat de ‘eerste nestkeuze’ voor ons is. Op die manier hebben wij de gelegenheid een ‘superschat’ uit te kiezen die helemaal bij ons en de katten gaat passen. Eentje die ook ons uitkiest. Tenslotte groeit zo’n kleine ‘meid’ ook met ze op, dus dat wordt helemaal ‘dikke mik’.
Wij kwamen bovenaan op hun website te staan bij de reserveringen van de pups die moeten gaan komen; bij de teefjes wel te verstaan. Het liep daar langzamerhand vol tot acht reserveringen en met z’n allen moesten we geduldig wachten op de loopsheid van Belle.
Op de geboortedag van onze boenders (hoe is het mogelijk!), 22 juni, werd Belle loops. We sprongen een gat in de lucht, maar dan is het nog lang wachten op de bewuste ‘drie dagen’ waarin de progesteron hoog is bij een teefje en zij reuen gewillig toelaat. Na een eerste poging op 7 juli (toen was de hormoonspiegel nog aan de lage kant) is Belle op 9 juli gedekt door een kanjer van een reu, Iskandar. (zie foto’s op die website!) Op 11 juli is ze nog een keer door hem gedekt. Toen begon het grote wachten.
VANDAAG is Belle voor een echo naar de dierenarts gebracht en ze is ZWANGER!!!!! (Zojuist kreeg ik de echo-foto’s per email toegezonden)
Rond de 11e september komen er pups ter wereld; dus hopelijk is ons nieuwe ‘meiske’ daarbij…
Of zal het de 12e september worden? De verjaardag van wijlen mijn moeder…. Wij hebben telkens hier dergelijke dingen met data en verjaardagen van naaste familie-leden; zo was de dag van de loopsheid dus op 22 juni, de geboortedag van Yinta’s kittens, (Yinta was trouwens uitgerekend op 23 juni, de verjaardag van mijn vader en is gedekt op 19 april, de verjaardag van mijn zwager Rob, de partner van Hans, mijn broer) , 7 juli de verjaardag van de zus van mijn moeder, 9 juli de verjaardag van mijn andere tante en op 12 september zou mijn moeder jarig zijn. Op 10 september haar andere zus en mijn oma, dus ik ben heel benieuwd naar de werkelijke datum van de bevalling!
Whatever: wij zijn héél erg blij met het mailtje dat we zojuist ontvingen na de echo, die vanmiddag is gemaakt. Ik was er helemaal ontroerd van en ben nu echt een beetje van ‘de leg’.
Ik zet hier geen foto’s neer want er staan er genoeg op de website van de zwangere Belle-Bela en haar zusje Daisy. Ga je daar maar vergapen aan al dat moois en vergeet niet op de rubriek ‘Puppies’ te klikken! Daar staat het ultieme bewijs dat er één van die schattige kleine ‘ijsbeertjes’ naar ons toekomt.
Dank voor jullie geduld, maar nu kon ik het niet langer meer verzwijgen hier, juist omdat jullie allemaal zo fantastisch hebben meegeleefd en ons hebben gesteund tijdens de verdrietige dagen!
Voor alle foto’s (inclusief de echo-foto van vanmiddag) zie: www.wittekanjers.nl of, als die link niet werkt, www.whiteswissshepherddog.net
Tot logs!
En voor degenen die Mara intens hebben gevolgd heb ik in 
Ik ben vandaag niet echt blij… Vannacht de hele nacht wakker geweest, want Mara heeft maar liefst vier hevige epileptische aanvallen gehad met exacte tussenpozen van drie uur. Het begon gisterenavond om 9 uur, toen één om 12 uur, 3 uur vannacht en tien voor zes vanmorgen. Elke keer moest ik haar uit haar eigen plas halen, naar buiten tillen, afspoelen en de kamer dweilen. Ze is nu stram en gedesoriënteerd.Ik heb de dierenarts gesproken en er zijn twee opties. Medicijnen gaan inzetten of… ja, inslapen…Ze zal hier wellicht ook wel weer bovenop komen, maar de tussenpozen tussen de diverse aanvallen zijn gehalveerd van zes weken naar drie weken.Een dilemma… Een zwaar dilemma…!Niet iets voor een overhaaste beslissing, maar wel iets voor de juiste beslissing. Die ligt bij ons, aldus de dierenarts. En daar heeft hij gelijk in.Ben er wel verdrietig om, maar ga er maar vanuit dat wat wij ook beslissen, dat dat in ‘wijsheid’ gebeurt. Voor nu ben ik moe door een nacht ontberen van slaap, dus even bijkomen en nadenken. Ze heeft net weer gegeten en een rondje gelopen buiten; de zon schijnt…
)
Yinta-blog 