Met Yinta gaat het erg goed na de toch relatief zware operatie van gisteren. Ze speelt en ik moet haar soms remmen omdat ze door de kamer vliegt alsof ze ‘geen ritssluiting’ in haar buik heeft. Dat gaat inderdaad allemaal heel erg snel zeg! Gelukkig maar. We maken ons zelf meer zorgen dan het beestje er last van lijkt te hebben.
Hier zie je haar alweer met een dikke staart van pure opwinding door de kamer gaan. Ik kon haar niet eens bijhouden met de camera. Ze was al voorbij voordat ik kon afdrukken.
Deze foto die ik zojuist maakte wilde ik jullie niet onthouden. Het gebeurt maar zelden dat je ze allemaal tegelijk op de foto krijgt. Nou ja, allemaal… Er ontbreekt er eentje, zie je dat? 
Ik heb ze er niet zo neer hoeven zetten. Dit is een spontane foto, omdat Maarten met Mara binnenkomt van een rondje om, en dan zitten ze allemaal vol verwachting bij de deur
Zoals de vaste bezoekers van dit log wel weten, hebben de kittens na de tweede enting toch een lichte vorm van niesziekte gekregen en ze moesten aan de antibiotica en oogzalf. Na dat kuurtje waren ze allemaal weer opgeknapt, maar… domper op de feestvreugde: er begon er toch weer af en toe een te niezen en dan had er weer eentje een traanoogje. Dus weer zalf en zelfs neusdruppels ingezet, maar in overleg met de dierenarts gisteren hebben we toch besloten er nog een kuur van 10 dagen tegenaan te gooien. Het zou anders weleens chronisch neus en of oog-problemen op kunnen leveren en dat moeten we natuurlijk niet hebben. Dus…
Het gaat nu alweer goed, maar het is wel jammer dat dit moet. Tenslotte blijft het rotzooi wat je in die jonge lijfjes stopt, toch? Enfin, het kan niet altijd allemaal even goed gaan. Het zijn en blijven prachtige schatjes en ze zijn verder kerngezond, dus…!
We waren zondag met het mooie weer naar het strand met Mara. Toen kon ik van de ochtend tot de avond niet loggen (waarom niet? Geen idee!) omdat ik verbindingsproblemen had. Vandaar alsnog even een reportage van zondag.
Ik wens iedereen een fijne avond!
Yinta-blog 
Een groet álle lieverds,…
Uit het Haagje,… waar de zon blij schijnt…
Extra voor Maraatje en Yintaatje van Javaatje…
Hugs en groetsss Roy
wat fijn dat het allemaal weer goed is gegaan met Yinta…dat heeft ze mooi achter de rug he?
Ik werd ontroerd door dit logje over Mara, is Mara al erg oud dan Irma? alleen al van het idee dat die dag er ooit aan gaat komen dat het een afscheid gaat worden kun je al beroerd van worden, vind je niet?
de liefde van dieren is onvoorwaardelijk!
liefs Maggie
😀
Het heeft bij mij ook even geduurd voor ik er weer ben.
Ziekte en andere ellende hielden mij van weblogland.
Maar gelukkig ik ben er weer.
Druk doende al die logjes te lezen die ik achter loop.
Wat een heerlijke foto’s heb je trouwens weer staan.
En alles nog goed met Yinta, is ze al weer helemaal beter???
Ik zou zeggen groetjes van ons en nog een fijne avond.
wat een prachtige foto’s van Mara, wat is het ook een mooie ouwe dame. Vind haar nog steeds heel mooi en zo te zien heeft ze heerlijk genoten 🙂
Gelukkig gaat het met Yinta al weer iets beter. Is altijd maar weer afwachten he het blijft een operatie. Wat een mooie foto van al de poezels op de krabpaal 🙂
gr Letje
loop jij nou de hele dag met een borstel in je handen om al die dames en heren?? een kam beurt te geven ??
het moet erg veel werk zijn denk ik, tussen de soep en aardappelen en hond uitlaten door misschien 😀 😀 😀
groetkes
klaproos
Wat is Yinta snel opgeknapt, wij hebben maanden nodig na zo`n ingreep.
Die niesziekte kan idd chronisch worden en dat is me een ellende, de kat van mijn zoon heeft het en is om de haverklap dood en doodziek.
IK hoop wel dat ze er vanaf komen en dat extra kuurtje zal ik ze zeker geven.
Een prachtige fotoreportage van Mara, heerlijk zo op het strand kan zij zich lekker uitleven.
Fijne woensdag! Sjoukje
Wat een heerlijke foto van het hele stel bij elkaar, jammer dat Bonzi er niet bij kwam zitten. Het is toch prachtig dat ze zo allemaal aan elkaar hechten en aan Mara.
De fotoserie van Mara is ook heel erg mooi. Je ziet gewoon aan het koppie dat het genieten geblazen is. Persoonlijk vind ik altijd bij een ouder dier, dat er een andere blik in de ogen ligt, meer een blik van tevredenheid en berusting.
Yinta is wel super snel hersteld zeg, dat is een vlugge tante. Jammer joh dat er toch af en toe weer wat wordt geniest. Zorro deed het ook, maar ik heb altijd Vibravet (weet niet of je het zo precies schrijft) in huis, dat gebruik ik dan een aantal dagen en dat helpt hier altijd enorm goed, bij snotterigheid.
Wat kun je op het strand toch prachtige foto’s maken.Je kan echt zien dat Mara er van geniet.
Prachtig hoor 😉
Knuf aan Yinta!
Morgen Irma..
Mooi die foto’s met Mara op het strand..
Ik vind ze allemaal super om te zien, alleen vind ik nr. 6 zo mooi , omdat Mara in de verte staat te turen lijkt het wel.
Gaaf zeg ook, die foto van dat hele stel bijelkaar op de klimpaal..( nou , okee niet allemaal )das echt leuk om te zien 😀 😀
Goedemorgen Irma.
Wat een prachtige reportage laat je hier weer zien over Mara.
Ik werd er helemaal ontroerd van.
Ik hoop dat ze nog een tijdje bij jullie mag blijven en nog kan genieten van die heerlijke wandelingen aan het strand.
Een hele fijne woensdag toegewenst.
Helaas met regen, maar dat is wel weer goed voor de tuin.
Groetjes en liefs van Marjan!
Het zijn allemaal prachtige foto`s, stuk voor stuk/
@Sary, ja hoor, dat begrijp ik wel! Je pendelt tussen twee lokaties en moet snel de ‘zorgsector’ weer in. Ik tik ook weleens foutjes hoor, maar we begrijpen elkaar evengoed wel 😉
Mmm beetje veel tik foutjes dat is van de haast maar je begrijpt het wel he 😀
Ja mijn schatje zit er niet bij de donkere 😀 Maar dat mag de pret niet drukken wat een ontzettend leuke foto.
En dan de grand old lady aan het strand wat heerlijk!!!
Daisy komt ook niet maar aan het strand na haar operatie aan haar knieband lukt dat niet meer heel erg jammer maar het mulle zand dat gaat niet meer. Wat heerlijk dat het zo voorspoedig gaat met Yinta!!
Als wij zo’n operetie krijgen denken we ojee nu ben ik ziek en zwak maar dat hebben dieren niet he kun je zien wat de geest voor invloed heeft op het lichaam.
Bedankt voor je lieve berichtje ik ga nu weer naar de patient want die roept 😀 😀
liefs van sary en de bengels 😀 😀
@Marleen, Mara is absoluut regelmatig een grote zorg en zorgt ook voor ontroering… Ik heb ook gefilmd, maar dat moet ik nog aan elkaar flansen. Ik had ook wel een beetje het wellicht reële gevoel dat ze er misschien niet meer (zo vaak) zal komen…
En ja, de ontwapenende instelling waarmee kinderen en dieren het leven en ‘ziekte’ of ingrepen nemen zoals het komt, moet ons idd te denken geven. Het meeste lijden (pijn en angst) zit tussen de oortjes…
@Carla, het is zeker een gave foto, en nu ik ernaar zit te kijken (ik heb ‘m vanmiddag laat pas gemaakt) valt mij trouwens op dat Woody wel heeeel erg dikke pootjes heeft, he? Dat wordt me een kater joh! Hij is nu al zo groot als Tijger en z’n mams en pas vier en een halve maand. Ik geloof dat ik kattenvoer bij een groothandel ga inkopen… 😉
Oh Irma, wat een prachtig ontroerende reportage van Mara zeg!!! Ik vind alle foto’s zoooo mooi, misschien vooral die ene waarin je Mara niet ziet, maar de voetstappen. Heel gevoelig.
Fijn dat het zo goed gaat met Yinta, dat is het voordeel aan beesten en hele kleine kinderen he. Zij kennen de zorg niet die wij kennen, weten de gevaren niet en zijn dus blij dat ze weer mogen eten en doen waar ze zin in hebben. Wij zijn oude besjes die zich zorgen maken over alles en niks.
Noujaaaah……… 😉
Liefs en truste Irma, xxx Marleen
@Carla, al heel lang geleden had ik zo’n ritssluiting. Tjonge, wat was ik een week lang van de wereld! 😉 (hoge koorts en pijn) Als ik toch eens een kat was….. 8)
Wat eeng ave foto al die katten op die paal 😀 😀
En Mara heeft duidelijk genoten zo te zien!!!!
Lief hé….dat ze dan gelijk gemist wordt 😀 😀
Gelukkig dat Yinta nergens last van schijnt te hebben…..gaat gelukkig snel bij katten.
Zei toch al….als wij mensen zo’n ritsluiting zouden hebben, waren we een week van de wereld
😉 😉 😉 😉
fijne avond….liefs Carla.
wat gek eigenlijk he.. dat ze daar toch na de enting last van kunnen hebben…
ik weet hiero ook niet echt wat ik er mee aanmoet.. behalve zalven en pillen enzo he… maar sjah… ondertussen zit ik nu te wachten tot de andere twee beginnen….
gelukkig knapt apollo wel al weer wat op….zoals onze da al zei..ik was er vroeg bij !
maar ja voorlopig nog even een goeie week door zalven enzo !