Zoals jullie dus hebben kunnen lezen hebben we Mara een mooie laatste rustplaats kunnen geven bij onze collega waar wij werken en muziek maken. De houtsculptuur in de vorm van een groot hondenbot die van een boomstam is gemaakt door een vriend van ons, is diep in de grond geplaatst en dit hebben wij onlangs (9 mei 2006) in de hout-olie gezet. We hebben hier altijd veel zon en droogte dus het begon nu al uit te drogen met alle gevolgen van dien, zoals barsten en scheuren die in het hout komen.
Ook hebben we er twee buxus-struiken geplant, een paar heideplantjes en een kerstroos, die in de winter bloeit. Wonder boven wonder bloeit ie nu – in mei- nog steeds volop.
Ik moet er regelmatig heen om de droge grond nat te houden met een aantal emmers water. Maar het is voor ons een goed gevoel dat deze huisgenoot die gedurende elf jaar zoveel voor ons heeft betekend, een mooi plekje heeft gekregen.
Hier zie je het; gelegen tussen twee elzen
Als ik me omdraai zie ik dit:
Frappant is, dat de boerderij in het midden van de foto onze eerste ‘verblijfplaats’ was hier. Daar heeft ze in haar jongere jaren heel wat rondgerend en gespeeld. De laatste sporen zette ze op de plek waar ze nu begraven ligt. Zo komt het cirkeltje altijd weer rond op de een of andere manier… 
Yinta-blog 
Wat een mooi plekje hebben jullie voor Mara. Heel ontroerend.
En het geeft vast een goed gevoel, dat de cirkel rond is.
Liefs en een knuffel.
Trees.
Ik krijg er weer tranen van in mijn ogen ( emomuts dat ik ben š ) Ze heeft een heel mooi plekje gekregen Irma
liefs Letje
Irma, wat mooi, Mara’s plekje.
Wat een mooie plek irma en wat ziet het er mooi uit!!
Zo heb je toch nog het gevoel dat je voor haar zorgt he.
Wat een prachtig plekje heeft ze daar!!
En wat een mooi monument is het geworden.